.jpg)
E nereye varsam? Nasil kossam? Cok mu yavasim? Hayat mi hizli gidiyor? Kosmakla olmuyor mu? Hangi tren son tren? Bi oncekine yetissem de garanti mi olsa varacagim? Vardigim yer neresi? Ben burayi biliyor muyum? Nasi geri donulur bilir misiniz? Hangi koseden sola sapmam gerekiyordu? Nedir bu solaklarin cektigi aci? Bir ben bilirim bir de Nesli'nin bildigini? Nereye geldik?? Son durak mi burasi? Hadi inmeyecek miyiz? Aaa daha yolumuz var mi yoksa? Uzun ince bir yol mu? Biz bir arpa boyu yol alamadik mi? Geceler gunduze gunduzler geceye mi dondu? Karmasik mi bu yollar? Bir rehbere mi ihtiyac var? Zaten o rehberi biliyor muyum ben? Kaybolsam da o hep yolu gosterir mi bana? Rehbere guvenmek lazim galiba? Ne de olsa o yolu biliyor herkesden daha iyi? Hadi bakalim saglicakla...
Anmadan edemiyecegim lise yillarimin biricik siirinden bir kac satir.
Diz çök ey zorlu nefs , önümde diz çök
Heybem hayat dolu , deste ve yumak
Sen bütün dalların birleştiği kök
Biricik meselem , Sonsuza varmak...
1 comment:
once sakin ol... :)
bilirsin ki son tren, yakalamak istedigimiz en son sey! biz hep bir yerlere varirken digerlerini kacirmis olacagiz. ama zaten bunun icin kosmuyor, yurumuyor muyuz? bu yol gizemli olmasa nasil guc bulur da devam ederdik?..
sadece solaklarin acilarinda mi ortak bilgeliklere sahibiz biz seninle? bu hosuma gitti :)
ece temelkuran diyordu ki bir yazisinda, secmedigimiz yollar var. yani her karar asamasinda birini secerken digerini geri cevirdigimiz, oteki kararlar ve bunlarin butunu olan oteki bir hayat belki de. ama biz zaten onlari asla bilemeyecegiz. o zaman su ankini secimlerimizle yarattigimizi dusunerek bunu sevmek daha iyi olmaz mi?..
dur acele etme hemen inmeye... ben aliskanlik olarak hep aman duragi kacirmayayim diye erken inerim otobusten. sonra busbutun kaybolurum. cunku eger bir sonraki durakta insem zaten otobusle onunden gecerken gorecegim yolumu. ama aceleci davraninca kala kaliyorsun yolda, hangi tarafa gidecegini bilemiyorsun. yani demem o ki, bir dur. bir nefes al. gerekirse biraz gec duragi, sonra bas dugmeye!
Post a Comment