Saturday, December 30, 2006

Bakmisim yillar gecmis ama ben hala...

Her yil sonunda bir sonraki yilin guzel olmasi umutlariyla bitirilir yil. Hani Sertab der ya, '' yeni bir ask, yeni bir is, yine gulecek bi neden lazim, yeni bir hayat gerisi bayat, kendime yeni bi neden lazim.'' :)))

Birileri icin her dakka var olup, birileri icin her dakka yok olan hayata baglanmak icin aradigimiz nedenlerdir bizi hep yeni yillara umutla baglayan. Mutluluktur, huzurdur, heyecanlar, planlar, oyle olursa boyle olurlar ve sonunda aslinda hep kaderde ne varsa onu yasarizlar...ne gelirse gelsin basimiza baglandigimiz koklerin saglamligidir bizi yeni umutlara sevkeden. Biz iste o yuzden hep umudu, umud etmeyi seven insanlariz.

2007 icin de ben umutlarimi taze tutuyorum, herkesinde oyle yaptigini dusunuyorum.

Millet hepinize MUTLU YILLAR diliyorum, kendim ve biricik esim Mehmet adina.

5 comments:

mehmet demirci said...

necla benim adimada yorumda bulunmus herkese mutlu yillar dilemis fakat ben herkese mutlu yillar dilemiyorum.mesela baskan Bush'a pardon pusta mutlu yillar dilemiyorum neyse saka bi yana bizim hatun saygin bir okuyucu kitlesi elde etti bayagida iyi yaziyor.devam etbence necla karim oldugun icin soylemiyorum yazilarini zevkle okuyorum.farkinda degilsin ama hergun enaz bir kere acaba bugun yeni bisey yazmismidir diye sayfayi kontrol ediyorum.buarada jack te benimle birlikte okuyor hadi bakalim kalemi saglik mutlu yillar hayirli bayramlar.bayram icin hediye ne istersin pazartesi aksam rocky gidelimmi?

necla said...

Himm, Pazartesi aksami Rocky olabilir ama once guzel bi aksam yemegi istiyorum. Zira, Pazar aksami yorulmus olacagim, disari cikip kafa dagitmak iyi gelecek. Pazartesi gunu evden alirsin :)))

Anonymous said...

Mutlu yillar, iyi bayramlar sekerler...2007 cok guzel olsun nolur hepimiz icin...2006 bana sizi kazandirdi, 2007'de de dostlugumuz daim olsun insallah...operim:)

Günce said...

Ilk defaydi sanirim buraya uzun.. Uzun degil belki ama benim icin cok onemli olduguna inandigim seyler yazmistim bi kac dakika once...
Cogu zaman ketum davranirim, yazmada. Bugune kadar -her ne kadar Necla buraya ugrayip okudugumu bilse de- yorum yapmaktan kacinmisimdir. Yazma ozurluyum bu anlamda.

Simdi tam zamani.

Ve bu satirlari yazarken, yalnizligimi bozan telefonun obur ucunda bu sayfanin kahramanlari cikageldi. Hos bir surprizle...

Sanirim onlara duydugum hasret buradan oralara uzandı.

Hani insanlari tanimlayan ve de siniflandiran cumleler vardir. Bazilari ekmek gibi su gibidir, hep lazimdir yani basinda olmalidir. Bazilari ilac gibidir, yalnizca ihtiyac duydugunda ararsin. Bir kismi da zehir gibidir. Dusmana rahmet okutan bu tiplerden uzak durmak gereklidir.

Benim sozum ekmek gibi, su gibi olanlara bugun. Hani ayni anne-babadan olanlarin ötesinde tercih ettigimiz, her daim yanimizda olmalarini tercih ettigimiz dostlar... Vardir....

Benim hayatimda cok az oldular, biliyor musunuz. Bir elin parmaklari kadar. Bu bir tercihti belki de. Ama en son kaybettiklerim, kaybedebileceklerimin en degerlileriydi. Hayir bana, "Dostlar kaybedilmez ki!" demeyin. Ben de biliyorum. Ama bu baska birsey. Yuzunu goremedikten sonra... Ayni masada oturup, paylastiklariniza doyasıya gulemedikten, ayni caydanliktan cikmis aci cayi birlikte yudumlayamadiktan sonra...

Kolay kolay "ozledim seni" demedim kimseye. Ozlemem de sanirim hemen oyle. Oyle bir kac haftalik ayriliklar, geri donusu olan yolculuklarin getirdigi uzaklasmalar ozlemi doguracak kadar yakici gelmez bana.

Bu sefer baska sanirim. Birgun geri donecekleri ihtimaline ragmen ve teknolojinin kangrene donusmus yaraya yalnizca merhem olabilecek kolayliklarina ragmen COK OZLEDİM BEN IKINIZI DE.

Uzakta... Uzaklarda yeni bir dunyada, yeni yiliniz kutlu olsun. Size sans dilemiyorum. Siz bunu zaten kendiniz yaratiyorsunuz...

Sevgiyle, hasretle...

nesli said...

sevgili recai ne guzel dile getirmis hislerimi. uzakliklari, sahici ozlemleri gercekten cok iyi hissetmis ve paylasmis. ben de aylarca ozlemem ya insanlari, bir yil olacak yakinda necla'yi gormeyeli...

yeni yil? ben biraktim yil sonu bilancolarini artik. her nasilsa yasayacak yeni bir seyler var yeni yillarda. ama zaten umutlanarak gundelik siradan yasamlarimizi kandirmiyor muyuz azicik? planlar, hayaller... bunlar kucuk hayatlarimizin olmazsa olmazi. yoksa nasil gecer ortalama 65 yil?

her gunu mutlu gececek butun bir yil olamaz da herkese muylu an'larla dolu, bol hayalli, magenta rengi bir yil diliyorum.

bu arada rocky gercekten iyi bir secim mi? boaghhhh.. :) ben babel'i bekliyorum londra'da.