Az daha unutuyordum. Ozellikle yanaklarindan koklaya koklaya opmek istedigim yaklasik bir duzine, ( henuz sayi sekiz ama belki bir duzineye ulasacaklar) cocuk var. Onlari kollarimin arasinda alip, simsiki kucaklayip torpilli bayram harcliklari vericem
bir dahaki bayramda. Hepsini cok seviyorum ve cok ozluyorum. En kucugunden en buyugune...(sol alt soldan saga: emin aras, kerem, betul, sena, busra senem ve kevser... bu fotografta iki erkek eksik, kucuk ablaminkiler, bi dakka onlarida anayim sag alt: samet, sol ust: son numara mehmet yahya)
No comments:
Post a Comment