Uzaklardan cok guzel bir haber aldik 25 Mart aksami. Seyma'nin biricik tombik oglu Luis Eren dunyaya geldi. Kirmizi saclari var dediler. Gormek icin ne kadar can attim kirmizi saclari anlatamam. Bir sekilde konusma firsatimiz oldu Seymay'la, canim arkadasim tam o sirada sanci cekiyordu. Telefonda benimle konusurken bir yandan da derin derin nefes alip bana laf da yetistirebiliryordu. " Necla he he he cok aciyor. Epidural verdiler ama aaaahhh etkisini gostermedi." sonra telefonu esi Daniel'e firlatip arkadan bir ciglik kopardi. Kendimi telefonun bir ucunda o kadar caresiz hissettim ki yaninda olup, elini sikip alnini opup az kaldi, biraz daha dayan Seymam, gecicek, unutacaksin demek isterdim. Telefonu kapadiktan sonra 15 dakika kendime gelemedim. Butun tecrubelerim film seridi gibi derler ya, iste dogum sancilarimin baslamasi, hastane, dogum hepsini bir bir hatirladim. En sonunda bebegimizin dunyaya geldigi haberini alinca cok mutlu olduk. Saglikliydi, 54 cm ve 4.160 gram Luis Eren ( masallah deyin). Henuz buraya bir fotografini koyamiyorum ama elime ulasir ulasmaz koyacagim. Seymayla sonradan konusurken ne kadar zor oldugunu anlatti dogumun, ben canim arkadasimin cesaretini takdir ettim. Bu cok az yasanan tecrubeleri hep uzaklardan yasadigimiz icin de bir kez daha cok uzuldum ama guzel gunler bitmis degil, insallah baska guzel gunleri birlikte gecirmek nasip olur. Seyma yeni bir seruven basliyor, Almanya'da yanlizsin halbuki yaninda olmak isteyen birkac insani cok iyi biliyorsun. Sana cok cok kolay gelsin diyorum. Bebeginle yogun gunler seni bekliyor. Luis Eren'i simdiden cok seviyorum. Kirmizi saclarina bir opucuk kondur benim icin.
I know, I am cute and very handsome with my sunglasses and bucket and ball. This is how I am, a honey buch! :))
