Ulkemden cok uzakta bir yerde bebegimi dunyaya getirecegim. Dusunmem gereken onca sey varken ben hepsini bir siraya sokup tek tek etraflica analiz etmeye calisiyorum halbuki hamilelikten midir bilmem bir unutkanlik coktu bana. Gecenlerde okudum, hamilelerin tecrubelerini yazdigi bir forum websitesinde, bircok kisi de ayni seyden sikayetci.
Iki aydir Turkiye’deydim. Arkadaslarimla, ailemle guzel vakit gecirirken hic aklima gelmedi donunce beni amma yapacak cok sey bekliyormus diye.
Ote yandan Mehmet’e kavusmak acayip iyi geldi. Kafa karisikligi bir tarafa diyorum. Onunla olmak yetiyor.
Bir taraftan her gecen hafta biraz daha buyuyen gobegime alismaya calisiyorum. Sormayin ne kadar garip bir durumdur bu. Alismaniz degil bununla bir sureligine yasamayi kabullenmeniz gerekiyor ne de olsa birkac ay sonra sizi terk edecek bu siskinlik.
Sonu gelmez bilgilendirici emailler….
Hamileligin ilk haftalarinda cok iyi geliyordu, bu sagdan soldan uye oldugum annelik ve cocuk bakimi ya da hamilelik web sitelerinden gelen bilgilendirici emailler fakat simdilerde heralde kafa karisikliginin da ustune tuz biber oluyor her bir yandan gelen emailler. Eh ne yapalim okuyalim diyorum cunku doktorun size oturup arkadasinizla sohbet ediyormus gibi anlatmaya vakti yok, siz de ver elini kitaplar, internet diyorsunuz.
Her ne kadar anneme hamilelikle ilgili verdigi bazi tavsiyelerin, yontemlerin cok gecerli olmadigini soylesemde hakli oldugu taraflari gormuyor degilim.
Velhasili yazimdan da anlasilacagi uzere kafasi karisik bir anne adayiyim ben. Bana sans dileyin J
